دانشجوی نمونه

روزی به دفتر مسئول دانشکده که یک ژنرال آمریکایی بود احضار شدم.به اتاقش رفتم و احترام گذاشتم .او از من خواست که بنشینم.

پرونده من جلوی او روی میز بود.ژنرال آخرین فردی بود که می بایستی نسبت به قبول یا رد شدنم اظهار نظر می کرد.

از سوال های ژنرال بر می آمد که نظر خوشی نسبت به من ندارد.

در این هنگام در اتاق به صدا در آمد و شخصی اجازه خواست تا داخل شود.او ضمن احترام ،از ژنرال خواست تا برای کار مهمی به خارج از اتاق برود.

با رفتن ژنرال من در اتاق تنها ماندم.به ساعتم که نگاه کردم وقت نماز ظهر بود.به خودم گفتم هیچ کاری مهمتر از نماز اول وقت نیست.در گوشه ای نماز را خواندم.متوجه شدم ژنرال آمده است.از او معذرت خواهی کردم .ژنرال بعد از چند لحظه سکوت نگاه معناداری کرد و گفت: چه می کردی؟

گفتم: عبادت.گفت : بیشتر توضیح بده.

گفتم در دین ما دستور این است که در ساعت های معین از شبانه روز باید با خداوند به نیایش بپردازیم و در این ساعات هم فرارسیده بود،من هم از نبودن شما در اتاق استفاده کردم و این واجب دینی را انجام دادم.

ژنرال با توضیحات من سری تکان داد و گفت:

همه ی این مطالبی که در پرونده ی تو آمده راجع به همین کار هاست. گفتم: آری

او لبخندی زد  و خود نویس را از جیبش در آورد و پرونده را امضا کرد.سپس به من گفت : به شما تبریک می گویم،قبول شدید.

او آزاد بود و می توانست نماز نخواند اما از آزادی به خوبی استفاده کرد.

این خاطره از از شهید عباس بابای بود.او که به خوبی نماز اول وقتش را محافظت کرد و خواند.

حافِظُوا عَلَی الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطی‏ وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتینَ

بر همه نمازها و ( به ویژه ) نماز میانه ( نماز ظهر ) محافظت نمایید و  در نماز و در هر امری  برای خدا خاضعانه به پا خیزید.

-------

سوره بقره آیه238

 کتاب پرواز تا بی نهایت جهت مطالعه پیشنهاد می شود.

http://www.aja.ir/portal/Home/ShowPage.aspx?Object=News&CategoryID=2456a1b9-cc59-46f2-b716-b5361f324905&WebPartID=389a2db6-a709-4004-b6b0-4f66ba190115&ID=6231ed7d-f4f0-41ab-8473-94445a57ef5a