ما صاحب داریم!

یک زنی دارای پسری می‌شود و شوهرش مرحوم می‌شود ؛

پیش خودش گفته بود که وسایل نان و آب را شوهرم برایم گذارده است , با این پسر زندگی می‌کنم , وقت پیری هم او بزرگ شده است و عزیز و انیس من است

بچه شش هفت ساله شده بود.

یک روز این زن از خانه رفت بیرون , دید پسرش در میان بچه‌ها از همه ضعیف‌تر است ؛ بچه‌های کوچک‌تر از او ؛ وی را به زمین می‌زنند.

این زن خیلی غصه‌دار شد.

آمد فکر کرد دید این بچه بابا ندارد. پدر‌ها می‌آیند بچه‌هایشان را می‌برند و این پسر می‌بیند , فکر کرد که چه کند؟

یک نقاش آورد و گفت: عکس یک جوان رشید را بکشد و برای او نشان و شمشیری بگذارد. نقاش عکس را کشید. آن را قاب کرد و روی دیوار نصب نمود و پرده‌ای روی آن کشید

فردا که بچه خواست از خانه بیرون رود گفت: می خواهی پدرت را ببینی؟

گفت: بله ,

پرده را کم کم کنار زد , این بچه چشمش را به عکس دوخت ؛ همان طور که نگاه می کرد دید بازوی بزرگی دارد. یک تکان به بازوهایش داد , نگاهی به ابرو و صورت پدرش کرد،چهره‌اش باز شد. نگاهی به سینه او کرد و سینه را جلو داد.

مادر گفت: هر وقت کسی با پدرت کُشتی می گرفت , پدرت پای او را می‌گرفت و به پشت بام می‌انداخت. بعد از این او قوت و قدرت گرفت.

وقتی از خانه بیرون می‌آمد بچه‌ها جرات نمی‌کردند نزدیک او بروند.

کسی که یاد ولی خدا و عزیز خدا می‌کند، قوی می‌شود ؛ شما هم غصه‌دار نباشید،چون صاحب دارید.

در پیشامدها واضطراب‌ها شکست نخورید.

صاحب ما همه ما را یاد می‌کند. ما را رها نمی‌کند.زیرا خودش فرمود:

إِنّا غَیْرُ مُهْمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ، ولاناسینَ لِذِکْرِکُمْ

ما در رسیدگى و سرپرستى شما کوتاهى و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نمى بریم.

بدانیم که صاحبی داریم.

------

بحارالانوار ،ج53،ص175

جهت مطالعه کتاب طوبای محبت پیشنهاد می شود.

http://gooyaketab.ir/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B7%D9%88%D8%A8%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AD%D8%A8%D8%AA/